Pedofiele stoornis

Wat is een pedofiele stoornis?

Als je pedofiel bent, kan je ook een pedofiele stoornis hebben maar dit is niet automatisch zo. Je hebt pas een pedofiele stoornis wanneer je onder je pedofiele geaardheid lijdt óf vanuit die geaardheid dingen doet die schadelijk kunnen zijn voor kinderen.

Schadelijk voor jou

Sommige pedofielen hebben door hun geaardheid last van bijvoorbeeld depressie of eenzaamheid. Dat kan zo ver gaan dat het schadelijk is voor je dagelijks leven, zoals je werk, sociale contacten of levenslust. Daardoor kan je de diagnose pedofiele stoornis krijgen.

Misschien kan je na een tijd jezelf en je situatie beter accepteren. Of je kan er goed over praten met mensen die je vertrouwt. Je kan ook hulp zoeken bij een seksuoloog of therapeut. Negatieve gevoelens kunnen dan minder worden of zelfs overgaan. Dan ben je nog steeds pedofiel maar heb je geen pedofiele stoornis meer.

Schadelijk voor anderen

Sommige pedofielen beleven hun seksualiteit op een manier die schadelijk kan zijn voor kinderen. Misschien bekijk of verzamel je kinderporno of raak je een kind aan op een manier die jij opwindend vindt. Omdat we als samenleving merken dat kinderen hier niet (goed) toestemming voor kunnen geven en er soms ernstig door kunnen worden beschadigd, vinden we dit gedrag onethisch; het is niet eerlijk tegenover kinderen. Daarom is dit verboden.

Wanneer je dit soort dingen toch doet, kan je de diagnose pedofiele stoornis krijgen. Als je graag hulp wilt om hiermee te stoppen dan kan je anoniem contact opnemen met Stop it Now.

Discussie in de wetenschap

Wetenschap lijkt erop te wijzen dat een pedofiele voorkeur onveranderbaar is, misschien zelfs al voor de geboorte vastligt en nog niets zegt over iemands geweten of zelfbeheersing. Pedofilie wordt daarom steeds vaker gezien als een geaardheid.

De hierboven gegeven uitleg over de pedofiele stoornis is gebaseerd op de DSM-5, een veelgebruikt internationaal handboek voor psychiatrische stoornissen. De auteurs van dit hoofdstuk in de DSM-5 gebruikten het schadeprincipe: pas wanneer een parafilie schade veroorzaakt bij de persoon zelf of (dit dreigt te doen) bij de omgeving kan je de diagnose parafiele stoornis stellen. In Nederland is een standaard opgesteld voor behandelopties voor mensen met een parafiele stoornis. Deze GGZ Standaard Parafiele en hyperseksuele stoornissen baseert zich op dit schadeprincipe.

Dus: geen (dreigende) schade, geen stoornis.