De 25-jarige Kloek spreekt zacht en formuleert weloverwogen. Hij oogt rustig. Door zijn grote ogen lijkt het net of hij de wereld met verbazing aanziet. Alsof hij de wereld slechts beschouwt en beoordeelt. Met Kloek op een veilige afstand.
Kloek zijn studie is bijna voorbij. Het is tijd voor een nieuwe toekomst. Hij heeft keuzes te maken over werk, wonen en wel of niet de wereld bereizen. Keuzes over het najagen van zijn droom; het stichten van een gezin met vrouw en kinderen. Of met een lieve man. Zolang hij het leven maar niet alleen hoeft door te brengen; niet alleen hoeft te wonen. Tot zijn ergernis merkt Kloek dat die droom langzaam vervaagt en ongrijpbaar wordt. Heel andere gevoelens doorkruisen zijn huisje-boompje-beestje-wens. Zijn aantrekking tot jongens tussen de acht en dertien sturen zijn droom in de war. Die ene foto, nu jaren geleden, van dat jongetje zette alles in een ander perspectief. Hij was op slag verliefd. Op een minderjarig jongetje.
De rust die Kloek’s voorkomen uitstraalt verbergt een stevige spanning. Hij houdt zijn hand omhoog om te laten zien dat hij soms ongecontroleerd trilt van de stress. “De afgelopen maanden voelde ik mij niet helder. Alsof ik nergens meer voor de volle 100% bij was. Ik ging van dip naar dip.” Het woord dip is typisch voor Kloek. Hij gebruikt een klein woordje maar het staat voor een erg donkere periode in zijn leven. “Ik word soms letterlijk misselijk van de spanning. Misschien is het meer schaamte voor mijn pedofiele gevoelens? Ik kijk met afschuw naar mijn seksuele oriëntatie. Ik heb jarenlang mijn gevoelens voor jongens ontkent. De laatste maanden kan ik niet anders dan toegeven. Die gevoelens zijn er. Op school, op stage en bij mijn vrienden verberg ik die gevoelens en onzekerheden. Het aller vervelendste vind ik dat ik ze ook voor mijn ouders verberg.”
“De makkelijke weg” uit de depressie
De stress heeft tot gevolg dat de studieresultaten tegenvallen. Tentamens moeten vaak opnieuw. De studieplanning wordt regelmatig aangepast. Met wat smoezen verkoopt Kloek dit aan zijn vrienden en familie. De depressie heeft ook zijn weer-slag op zijn gewicht. “Ik denk dat ik zo’n 10 kilo ben kwijt geraakt in de laatste twee maanden.” Uit schaamte en uit angst voor afwijzing vindt Kloek het moeilijk er met iemand over te praten. “Naar buiten toe doe ik alsof alles in orde is. Ik lieg erover. Ik lijk een doodnormale jongeman.”
In Kloek lopen schaamte en zelfhaat op. “Tot voor kort kwamen ’s avonds zelfdestructieve gedachtes op. Mijn droom vervaagt dus wat kan ik dan nog bereiken? Wat heb ik nog aan motivatie voor dit leven?” Die gedachtes werden steeds heftiger. In toenemende mate dacht Kloek aan “de makkelijk weg” uit deze depressie. Terwijl hij dit in rustige bewoordingen vertelt, speelt hij continu met het touwtje van zijn capuchon. Hij trekt er aan. Hij bijt er op. Daarna legt hij het net onder zijn ogen, over zijn neus heen. Alsof hij zich erachter wil verbergen; schuilen.
Kloek schrikt enorm als zijn eigen plannen tot zelfdoding concrete vormen krijgen. Hij overwoog zijn ouders hulp te vragen maar doet dat uiteindelijk niet. “Ik wilde niet al mijn pijn bij mijn ouders neerleggen. Ze hebben het druk zat en volgens mij hebben ze niet eens door dat ik het zwaar heb. Of misschien wel? Mijn moeder belt de laatste tijd opvallend vaak met de vraag: “Gaat het goed met je?” Ik moet binnenkort toch echt maar eens met ze gaan praten.”
“Een bonkend hart en tranen van opluchting”
Uiteindelijk besluit Kloek om Stop it Now te bellen. Zij bieden hem een gesprek met een psychotherapeut aan en wijzen hem op Pedofilie.nl. Op de website leest hij de verhalen van andere pedofielen, hun worstelingen, hun coming-outs. Hij besluit er zelf zijn verhaal te doen. Een enorme opluchting maakt zich van hem meester. Hij schrijft: “Ik eindig deze post met een bonkend hart en met tranen in mijn ogen van opluchting.”
In de weken daarna volgen de ontwikkelingen zich snel op. Na zijn coming-out op Pedofilie.nl, ontmoet hij digitaal en in real-life andere pedofielen en hij bezoekt Joris (een zelfhulpgroep voor pedofielen). “De stress is echt al een stuk verminderd.”
De volgende stap die Kloek wil zetten is een coming-out bij zijn ouders. “Ik heb vannacht niet geslapen. Ik had weer een dipje. Echt, ik kan beter niet alleen zijn. Ik dacht na over mijn toekomst, mijn geaardheid, maar vooral hoe ik het mijn ouders vertel. Misschien dat ik een gesprek met hen open met de mededeling dat ik mij de laatste tijd niet zo goed voel. Daarna kan ik dan vertellen waar dat door komt. Of misschien zeg ik wel tegen ze: “Valt het jullie op dat ik niet op vrouwen van mijn eigen leeftijd val?” Daarna laat ik ze vragen stellen. Over wat het is en over de hulp die ik de afgelopen periode zelf heb georganiseerd. Dat ze dus ook weten dat ik niet meer zo makkelijk in een depressie zal raken.”
Na dit interview zal Kloek naar zijn ouders reizen. Er zijn geen andere familieleden op bezoek en dus heeft hij zijn ouders voor zichzelf. Hij heeft twee dagen de tijd hen te vertellen over zijn pedofilie. Kloek wil liever niet dat de kinderrijke familie te horen krijgt van zijn geaardheid. Hij is bang dat hij daarna door hen anders wordt behandeld. “Mijn moeder vertelt veel over ons. We zijn een heel open familie. Zo ook mijn oma. Die moet dit absoluut niet weten want dan weet de hele familie het. Waarschijnlijk per ongeluk, maar toch.”
“Als mijn ouders het weten zal het met mij 100% beter gaan”
De coming-out bij zijn ouders is een zenuwslopend hoogtepunt met een lange aanloop. “Het zal wel heel moeilijk worden. Mijn moeder gaat misschien wel huilen. Van mijn vader weet ik niet goed hoe hij zal reageren. Hij zal wel meegaan met mijn moeder. Zelf weet ik ook niet hoe ik mij zal houden. Als ik het ’s avonds vertel, dan zal het wel meevallen. Dan ben ik vaak rustig maar heb dan wel minder controle over mijn emoties.”
Kloek vertrouwt op een goede afloop. “Mijn ouders kunnen het denk ik wel accepteren. Ik ben er van overtuigd dat als mijn ouders het weten het met mij 100% beter zal gaan. Niet langer ongemakkelijke opmerkingen over vriendinnen of over kleinkinderen. Na de coming-out schrijf ik mij in op dating sites. Daar ga ik dan zeker meer tijd voor vrij maken. Ik zie er naar uit nieuwe mensen te ontmoeten. Wie weet zit daar een lief iemand bij. Iemand met wie ik mijn leven kan delen.”
De coming-out
De coming-out, enkele dagen na dit interview, kwam er niet. Kloek’s ouders kregen onverwacht familie te logeren. Maar een week later laat hij via Twitter toch weten:
“Hell of a day, told my parents that I fall in love with young boys. They understand it, love me and will help me fight. I’m extremely happy”
