“Onze relatie hield geen stand en dat vind ik om eerlijk te zijn ook wel best zo. Later wil ik wel weer een vriendin. Mijn ouders willen alvast graag een date voor me regelen. Haha, dat vind ik grappig en irritant tegelijk. Ze weten dat ik pedofiel ben, maar ze gunnen mij een vriendin.”
Kees (21) valt op vrouwen. Maar onlangs werd hij verliefd op een jongen van negen en sindsdien realiseert Kees zich dat zijn seksuele aantrekking ook op jonge jongens is gericht.
“Dat was flink schrikken. Ik was een paar weken niet in staat ook maar iets te doen. Gelukkig vind ik rust in God en dat heb ik wel heel erg nodig. De donkere kanten van het leven overschaduwen bij mij al snel de lichte kanten. Ik wil mij aan Gods grenzen houden.”
“Het probleem is dat ik niet goed weet wat Zijn grenzen zijn. Natuurlijk, geen seks buiten het huwelijk. Maar wat vindt God ervan dat ik een jongen mooi vind? Moet ik vermijden naar jongens te kijken of mag ik juist genieten van hoe mooi ze zijn? Mag ik een foto van een jongen hebben? Ik denk persoonlijk dat ik wel gewone foto’s, geen porno of zo, kan hebben. Waar het om gaat is hoe ik naar die foto’s kijk. Als de foto’s voor mij seksueel worden dan is dat een grens voorbij. Er zit alleen zoveel grijs gebied tussen. Wat mag wel en wat niet? Mag ik hierover masturberen? Ik weet het niet. Het is een zoektocht.”
“Ik weet dat ik de wet van God sowieso niet kan houden. Dat staat ook al in de Heidelbergse Catechismus, vraag 114. Vanuit dat beginsel is voor God iedereen gelijk. In die zin ben ik met mijn pedofiele gevoelens voor God niet minder of meer dan een ander. Bovendien wil God mijn zonden vergeven, daarin voel ik mij geborgen. Het zou voor mij ook echt niet goed zijn om van Gods wil af te wijken. Verleiding loert. Op internet ben ik maar een paar clicks verwijderd van waar ik niet wil zijn.”
“Het probleem is dat ik niet goed weet wat Zijn grenzen zijn”
Nadat de negenjarige jongen de wereld van Kees op zijn kop zette, besloot Kees zijn ouders in te lichten. Dat ging niet zonder slag of stoot. Eerst vertelde hij hen dat het helemaal niet zo goed ging met hem. Het duurde een week voordat hij genoeg moed had verzameld om naar zijn ouders te reizen en te vertellen wat hem dwars zat. Huilend, trillend en stotterend vertelde hij: “Ik denk dat ik verliefd ben op een jongen.”
“Ik dropte een bom. Mijn ouders klampte zich vast aan het idee dat het misschien nog wel zou wegtrekken. ‘Dus je weet het niet zeker?’, vroegen zij. ‘Misschien praat je het jezelf teveel aan vanwege deze ene verliefdheid?’ Ik snap dat ze dat denken. Het is voor hen ook niet makkelijk dat hun zoon verliefd is op een jongen van negen.
Zij vinden bovendien dat ik het tegenover die jongen en tegenover mijzelf niet kan maken nog contact te hebben. Ik heb fantasieën over hem gehad en dat is verkeerd in de ogen van God, zeggen zij. Daarom zou ik hem moeten ontwijken en nooit meer moeten zien.
Ik heb het gevoel dat ze er niet op vertrouwen dat ik het beste probeer te doen. Dat vind ik echt heel moeilijk. Het christelijke geloof zou juist ruimte moeten bieden om zonder oordeel met mij hierover te praten. Het oordeel is aan God. Op deze manier ben ik niet open over mijn gevoelens en kan ik niet alles in het licht brengen. Dat vind ik heel erg jammer.”
“Nergens besteedt de kerkelijke gemeenschap aandacht aan pedofiele gevoelens”
“Dit ervaar ik ook in de kerk. Nergens besteedt de kerkelijke gemeenschap aandacht aan pedofiele gevoelens. Op christelijke jongerensites is er niets over te vinden, terwijl ook binnen christelijke kringen er genoeg jongeren rondlopen met deze gevoelens. Ik ben er één van en ik kan steun zonder oordelen goed gebruiken. Om eerlijk te zijn, ervaar ik weinig steun en zeker niet van de kerk.”
“Ik weet dat God allang weet wat ik goed en fout zal doen in mijn leven. En toch mag ik Zijn kind zijn en worden mijn zonden vergeven. Ik hoop eigenlijk later opnieuw een vriendin te krijgen en te trouwen. Het zou mijn leven een stuk makkelijker maken. Voor nu is dat mijn troost.”
Reactie van dominee H.H. Klomp
Dominee H.H. Klomp van de christelijk gereformeerde gemeente uit Veenendaal is met emeritaat. Hij las het gesprek met Kees.
Wat vindt u van zijn verhaal?
“Ik voerde nog nooit persoonlijk een gesprek met iemand met pedofiele gevoelens. Dat Kees zo open is over zijn gevoelens vind ik moedig en bovendien verstandig. In behoudend kerkelijk Nederland komt openheid over persoonlijke (tere) gevoelens vaak later naar buiten dan in de samenleving zelf. Dat is niet zo erg, maar dat kan lastig zijn voor mensen die ergens mee tobben. Daarom is het goed dat Pedofilie.nl er is en dat Kees de weg ernaar toe vond.”
U was voorzitter van de christelijke werkgroep transseksualiteit. In een interview zei u ooit dat de kerk nog wel eens achter loopt in hun reacties bij de rest van de wereld. Zouden christenen niet voorop moeten lopen als gaat om empathie?
“Christenen hebben empathie met mensen die anders geaard zijn. Dat heeft in het geloof alles te maken met de liefde tot God en de naaste. Dat is de vervulling van Gods tien geboden. De maatschappelijke trend is, dat ieder mens ‘gewoon’ zichzelf moet kunnen zijn, los van Gods geboden. Dat werkt echter niet bevrijdend. Daarom is het goed te horen dat Kees zich aan Gods regels wil proberen te houden. Voor wat betreft zijn pedofiele gevoelens, je mag mannen en vrouwen, jonge jongens en meisjes bewonderen als schepsel van God. Ze zijn allemaal zo mooi gemaakt. Dat zien we zelfs nog na de zondeval. Zie bijvoorbeeld Psalm 8:2-6.
Waar liggen Gods grenzen?
“Je moet wel stoppen voor de seksuele grens. In andere woorden: esthetisch bewondering kan, erotische aandacht niet. Ik denk dat je daarom voorzichtig moet zijn met masturberen. Masturberen is mijns inziens grensoverschrijdend bij pedofiele gevoelens. Dat leid ik af uit Jacobus 1:12-15 en antwoord 113 uit de Heidelbergse Catechismus:”
“Zalig is de man die de verzoeking verdraagt…” Jakobus 1: 12
Bovendien is er in Nederland ook nog de juridische grens waar je met pedofiele gevoelens niet over heen moet gaan.
Kees wil graag acceptatie door zijn ouders. Mag hij dat wel van hen verwachten?
“Dat Kees zijn ouders moeten wennen, als dat het goede woord is, aan de pedofiele gevoelens van hun zoon, kan ik goed begrijpen. Je moet hen daar ook de tijd voor gunnen. Tegelijk blijft Kees hun zoon. Die liefde is onvoorwaardelijk. Het omgekeerde is ook waar. Zelfs als ouders weleens kritisch zijn naar hun kind.”
Wat is uw boodschap aan Kees en anderen met pedofiele gevoelens?
“Ik wil jongeren en ouderen met anders geaarde gevoelens sterkte en wijsheid van God toewensen. God aanvaardt elke zondaar die tot Hem vlucht. Hij wil graag met ieders leven in het spoor van Zijn gerechtigheid gaan. Dat is een bevrijd leven. Raak daarom nooit in een persoonlijk isolement! Maar zoek in je persoonlijke strijd ook contact met vertrouwde, kundige mensen uit je omgeving of in de christelijke gemeente. Samen sta je sterk onder Gods zegen!
Ik wens Kees en Pedofilie.nl sterkte en zegen toe, ook in de mooie missie die jullie voor de doelgroep behartigen.”
